Persona non grata

Wiktor ambasador Polski w Urugwaju boleśnie przeżywa nagłą śmierć ukochanej żony. Przyjeżdżając do kraju spotyka rosyjskiego wiceministra spraw zagranicznych, Olega, przyjaciela sprzed dwudziestu lat. Z tamtych czasów datuje się ich zażyła przyjaźń obciążona dwoma podejrzeniami – Oleg mógł być w swojej sowieckiej ambasadzie oddelegowany do infiltrowania polskiego podziemia, w którym działał Wiktor, po drugie bliska przyjaźń Olega ze zmarłą właśnie żoną Wiktora wzbudza podejrzenie, czy zmarła nie zdradziła męża z ujmującym do dziś Rosjaninem.

W polskiej ambasadzie w Urugwaju z polecenia Wiktora pracuje jego młody protegowany – Waldemar, który na studiach w Moskwie poznał swoją obecną żonę – Rosjankę Oksanę.

Polska ambasada pilotuje transakcję zbrojeniową, w której Rosjanie są konkurentami. Transakcja ta jest bardzo ważna dla Polaków. Rodzi się podejrzenie, że ambasada jest infiltrowana przez wywiad rosyjski. Podejrzenie pada na Oksanę. Wiktor rozpoczyna prywatne śledztwo w tej sprawie, sam amatorsko szuka dowodów przeciw swojej współpracownicy. Sytuacja się o tyle komplikuje, że nie ma wśród personelu nikogo z polskich służb bezpieczeństwa, radca ambasady podejrzany jest o malwersacje, a Waldemar przez brak doświadczenia daje się wplątać pośrednio w aferę z przemytem narkotyków. Wiktor szuka wsparcia u Alfreda – ambasadora Włoch, z którym się z dawna przyjaźni.

Konflikty kulminują się w chwili, kiedy w Montevideo odbywa się kongres, na którym pojawia się Oleg, a także ze strony polskiej ministerialna delegacja. Trwa walka o kontrakt zbrojeniowy. Wiktor zastawia kolejną pułapkę i łapie Oksanę na tym, że kopiuje prywatnie różne oficjalne dokumenty.

Spotkanie Wiktora z Olegiem ma wyjaśnić wiele wątpliwości co do tego, że zmarła żona była mu zawsze wierna ...

Producentami filmu jest Studio Filmowe TOR, Three T Productions, Sintra Srl, koproducentami TVP SA i Canal+.

Film powstał przy wsparciu finansowym APF i Istituto Luce.

Zdjęcia do filmu były realizowane w Polsce (Warszawa i okolice), Rosji (Moskwa) i Urugwaju.

Film był prezentowany m.in. na następujących festiwalach:

- Wenecja, wrzesień 2005

- Pusan, październik 2005

- Haifa, październik 2005

- Kijów, październik 2005

- Istanbuł, grudzień 2005

- Palm Springs, styczeń 2006

- Natfilm Festival, Kopenhaga marzec 2006