"Ludzie wierzą, że aby osiągnąć sukces trzeba wstawać rano. Otóż nie - trzeba wstawać w dobrym humorze." Myślą Marcela Acharda życzymy panu Krzysztofowi dalszych sukcesów i niezmiennie pogodnego nastroju.
Krzysztof Zanussi:Reżyser, scenarzysta, producent, jeden z najbardziej znanych i utytułowanych polskich twórców filmowych. Twórca filmów fabularnych i dokumentalnych, przedstawień teatralnych i operowych realizowanych w kraju i za granicą. Moralista, intelektualista, kosmopolita. Urodził się 17 czerwca 1939 roku w Warszawie.
Zanim trafił do łódzkiej Filmówki, studiował fizykę na Uniwersytecie Warszawskim (1955-59) i filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim (1959-62, był uczniem samego Romana Ingardena). Już wtedy powstały jego pierwsze filmy, realizowane w Amatorskim Klubie Filmowym UW. Jako student Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej, realizował odważne formalnie, nowatorskie etiudy. Jego dyplomowy film "Śmierć prowincjała" (1966) zebrał nagrody na międzynarodowych festiwalach. Kinowy debiut, "Struktura kryształu" (1969), to krok w kierunku realizacji filmowego eseju. Zanussi dał się tu poznać jako autor traktujący twórczość bardzo osobiście, nadający jej autobiograficzny kontekst; metafizyk kina wierzący w obraz, a przy tym racjonalista realizujący filmy o intelektualistach i głównie dla nich; wreszcie moralista, ale stroniący od dydaktyzmu.
Lata 70. to najświetniejszy okres jego twórczości. Powstają wtedy m. in. "Za ścianą" (1972), skromny, a przy tym genialny film telewizyjny, w odniesieniu do którego bodajże po raz pierwszy pisano o moralnym niepokojuw polskim kinie, "Iluminacja" (1973), najbardziej radykalny w formie filmowy esej, "Barwy ochronne" (1977) - sztandarowe dzieło nurtu kina moralnego niepokoju. Zanussi realizuje też wtedy swoje pierwsze filmy za granicą (głównie w RFN). Właśnie zagraniczne koprodukcje, głównie filmy kostiumowe, zdominowały twórczość reżysera w latach 80. Wśród nich sukcesem artystycznym był m.in. "Rok spokojnego słońca" (1984) nagrodzony Złotym Lwem na festiwalu w Wenecji. Z kolei "Z dalekiego kraju" (1981), fabuła będąca próbą przybliżenia zachodnim widzom postaci papieża Jana Pawła II, zapoczątkowała w twórczości Zanussiego odrębny nurt filmów wyznaniowych - poświęconych postaciom istotnym dla religii katolickiej.
Filmy realizowane za granicą pozostały nieznane w kraju. Na ekrany polskich kin trafiły wówczas tylko dwa z nich: "Rok spokojnego słońca" (już po sukcesie w Wenecji) i "Gdzieśkolwiek jest, jeśliś jest..." (1988, wyświetlony na FPFF w Gdyni). Próbą odnalezienia na nowo polskich widzów i powrotu do dawnej poetyki kameralnych, osobistych filmów był "Stan posiadania" (1989).
Po przełomie Okrągłego Stołu Zanussi stał się jednym z najbardziej medialnych i wszechstronnych ludzi kina. Jest nie tylko reżyserem i scenarzystą, ale również producentem i opiekunem artystycznym dzieł innych twórców (związany ze Studiem Filmowym "Tor", od 1979 roku jest jego kierownikiem artystycznym i dyrektorem). Pisuje felietony, zrealizował też cykle pouczających felietonów telewizyjnych, Rozmowy w ogrodzie (1992) i Spotkania domowe (1993), cykl nowel telewizyjnych "Opowieści weekendowe" (1996-97 i 2000). Powstają kolejne filmy wyznaniowe: "Życie za życie" (1990, rzecz o św. Maksymilianie Kolbe), "Brat naszego Boga" (1997, opowieść o św. Bracie Albercie na podstawie sztuki Karola Wojtyły). W 1995 roku reżyser realizuje "Cwał", autobiograficzny powrót do dzieciństwa, złożony z luźnych epizodów obraz straszno-śmiesznych czasów stalinizmu. W obecnej dekadzie autor pozwolił wrócić na kinowe ekrany swoim ulubionym typom bohaterów. Postać dojrzałego, cynicznego inteligenta powróciła w kreacjach Zbigniewa Zapasiewicza w "Życiu jako śmiertelnej chorobie przenoszonej drogą płciową" (2000) i "Persona non grata" (2005). Z kolei tak zwany bohater zanussoidalny, młody, bezkompromisowy inteligent rozczarowany rzeczywistością pojawia się w "Suplemencie" (2002), a także w "Sercu na dłoni" (2008), najnowszym filmie reżysera. Obecni Krzysztof Zanussi przygotowuje nowy film zatytułowany "Rewizyta", którego premiera odbyć się ma na festiwalu Era Nowe Horyzonty.
Krzysztof Zanussi pełni rozmaite funkcje instytucjonalne, m.in. jest członkiem Europejskiej Akademii Filmowej, od 1997 roku - członkiem Papieskiej Akademii Sztuk Pięknych i Literatury. Jest też członkiem Polskiego PEN-Clubu, Stowarzyszenia Pisarzy i Polskiej Akademii Umiejętności. Od 1992 jest profesorem Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Laureat wielu nagród i wyróżnień, m.in. Nagrody im. Roberta Bressona, przyznanej przez Ministra Kultury Watykanu, Nagrody za Całokształt Twórczości na MFF w Jerozolimie (2002), Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2000), Nagrody Przewodniczącego Komitetu Kinematografii dla producentów filmowych (1991), Nagrody Państwowej I stopnia (1984), Międzynarodowej Nagrody Filmowej "Lumiere" (1987), Nagrody III stopnia od Ministra Kultury i Sztuki (1971), medalu "Zasłużony Kulturze" (2005), oraz Odznaczenia Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla kultury polskiej (1999).
PEŁNE zestawienie filmów tego twórcy, które będzie można obejrzeć na festiwalu Era Nowe Horyzonty znajduje się Poniżej Roman Gutek przybliża postać Krzysztofa Zanussiego.
Krzysztof Zanussi będzie bohaterem jednej z retrospektyw tegorocznego
9. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Era Nowe Horyzonty. Impreza rozpoczyna się 23 lipca we Wrocławiu i potrwa do 2 sierpnia.
9. MFF ENH odbędzie się w dniach 23 lipca - 2 sierpnia 2009.
(źródło: www.stopklatka.pl)
