Słowa uznania dla młodych reżyserów przedstawiających swoje dzieła w ramach Filmowej Góry. Wszak nasza publiczność to przedstawiciele kilku różniących się od siebie aglomeracji (Biała Cerkiew, Glasgow, Gubin, Zgorzelec, Zielona Góra, Tarnów.). Kilka społeczności, siłą rzeczy, różniących się od siebie swoją wrażliwością kulturową, a co za tym idzie, wyczulonych na nieco odmienne niuanse ludzkiego charakteru. A widz Filmowej Góry, to przecież i juror zarazem. Jest wymagający i nierzadko bezwzględny w ocenie. Ale, jak się okazało po pierwszym etapie konkursowym, to też koneser o wyczulonym smaku filmożercy.
Wystawienie niemal identycznych ocen etiudzie studenckiej na innym fetiwalu, wyróżnionej w Filmowej Górze Małym Pagórkiem jest tego najlepszym dowodem. Tym bardziej należą się słowa podziwu, dla tych niezależnych reżyserów, którzy zdecydowali się na podjęcie szególnego wyzwania w filmach nadesłanych na Filmową Górę.DRAMAT i LUDZIE TOKSYCZNI, to sfery ludzkiej natury, które prędzej czy później na swój sposób, chce skonstatować każdy szanujący się filmowiec. Nawet ekstremalni „komediowcy’ w swoje historie chętnie wplatają „jakichś” toksycznych bohaterów. Nomen omen, dla podbicia dramaturgii filmu. Im bardziej jednak reżyser w swoim obrazie różnicuje charaktery i im bardziej pozwala sobie na nadszarpywanie ludzkich mentalności, podrażnianie uczuć, tym większe ma wyzwanie, przed czujnym na udawanie i półśrodki, widzem. Delikatna i trudna jest do zobrazowania specyfika ludzkiej mentalności. Zwłaszcza jeśli chce się przy tym pokazać cała drabinę wartości rządzącą naszym ego. Ilu, więc twórców, tyle i koncepcji na psychologiczny kształt człowieka w filmowym dramacie. Nie wypada, więc chyba wyróżniać żadnego z przedstawionch filmów, poza tym ostatecznie wyróżnionym przez jurorów Filmowej Góry. A właściwie – poza tymi(!) wyróżnionymi. Tak, walka była ostra i ostatecznie, Małe Pagórki otrzymują ex equo dwa filmy;ŁÓDKA w reżyserii Michała Szcześniaka –film wyróżniający się swoją starannością realizacyjną. Opowieść o braku tolerancji, poszukiwaniach samego siebie, ucieczce, alienacji.ZAJEBISTY GOŚĆ w reżyserii Kamila Brzózki – film podejmujący niwzwykle trudny i delikatny temat, ostatnie chwile życia Jana Pawła II widziane poprzez pryzmat młodzieżowej imprezy. W prosty, prawdziwy sposób obraz przedstawia problem, pozornie banalnych, a jednak, życiowych wyborów. Zwycięzcom gratulujemy !!! |